Το βαπόρι απ’ την Περσία ήταν κυπριακό!...

Στις 7 Ιανουαρίου 1977 το μηχανοκίνητο φορτηγό πλοίο «Γκλόρια» υπό κυπριακή σημαία αποπλέει από τη Βυρηττό με προορισμό την Αμβέρσα. Παρ’ όλα αυτά δεν έφτασε ποτέ στον τελικό του προορισμό. Οι λιμενικές αρχές το εντόπισαν να μεταφέρει 11 τόνους κάνναβης, που ήταν μια τεράστια ποσότητα! Η ιστορία του παράνομου πλοίου ενέπνευσε τον Βασίλη Τσιτσάνη. Ο γνωστός συνθέτης με λίγους στίχους και με την υπέροχη μουσική του, πέρασε στην ιστορία μια από τις μεγάλες επιτυχίες των διωκτικών αρχών....

Ήταν προμελετημένη καρφωτή και λαδωμένη...
Η δουλεία όμως όπως αναφέρει και το τραγούδι ήταν προμελετημένη και προδομένη από τον ίδιο τον καπετάνιο. Πριν αποπλεύσει από τη Βυρηττό, είχε βρεθεί στην Κύπρο, όπου τον πλησίασε ένας ναυτικός στη Λάρνακα και του έκανε την προσφορά. Ο «κάπτεν Νικ» συνεργάστηκε με τη δίωξη και έτσι στήθηκε η δουλειά. Ο καπετάνιος του πλοίου Νίκος Ξανθόπουλος, συνεργαζόταν με την Αμερικανική Υπηρεσία Δίωξης Ναρκωτικών (DEA) ήδη από το 1964. Στο παρελθόν υπήρξε κι ο ίδιος λαθρέμπορος τσιγάρων, αλλά τα ναρκωτικά ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Ο ξαφνικός θάνατος ενός φίλου του από υπερβολική δόση μορφίνης τον μετέτρεψε σε φανατικό εχθρό των ναρκωτικών. Για χάρη του φίλου του συνεργάστηκε με τη DEA.... 

Πριν αναχωρήσει το πλοίο ο κάπτεν Νικ είχε συμφωνήσει με τις λιμενικές αρχές στον Ισθμό της Κορίνθου να γίνει ο τυπικός έλεγχος. Η επιχείρηση στήθηκε με αληθοφάνεια. Οι αρχές έριξαν καπνογόνα για να αναγκάσουν το πλήρωμα να ανέβει στο κατάστρωμα. Έτσι, συνέλαβαν μαζί με αυτό και τον Κάπτεν Νικ. Αυτοί όπως που «πλήρωσαν τη νύφη», ήταν τα «καημένα δυο μεμέτια», για τα οποία ο συνθέτης κάνει αναφορά στο τραγούδι του. Δύο Τούρκοι ναυτικοί που είχαν κρυφτεί στις καμπίνες τους, αναγκάστηκαν να παραδοθούν. Δεν άντεχαν τους καπνούς. Συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στις φυλακές του Ναυπλίου....

Τα συγχαρητήρια και οι απολαβές...
Το πλήρωμα και ο Κάπτεν Νικ δέχθηκαν τα συγχαρητήρια της ελληνικής κυβέρνησης και έλαβαν την ανταμοιβή τους. Η αμοιβή που είχε ορισθεί για τη μεγάλη επιτυχία από το Υπουργείο Οικονομικών ήταν 7.800.000 δρχ. Ο Κάπτεν Νικ πήρε 1.500.000 δρχ., και τα υπόλοιπα τα μοιράστηκαν διάφοροι αξιωματικοί. Ο Βασίλης Τσιτσάνης που είχε ακούσει την είδηση στο ραδιόφωνο, πληροφορείται τις λεπτομέρειες από μία φίλη και έκπληκτος την ρωτά: «Βάζεις το χέρι στο βαγγέλιο ότι άκουσες καλά… Έντεκα τόννοι μαύρη! Πρωτοφανές!». Στις στροφές χωράει όλη την ιστορία μνημονεύοντας ακόμη και τα «αλάνια, που θα μείνουνε χαρμάνια».

Το βαπόρι απ’ την Περσία

πιάστηκε στην Κορινθία

Τόννοι έντεκα γεμάτο

με χασίσι μυρωδάτο

Τώρα κλαίν’ όλα τ’ αλάνια

που θα μείνουνε χαρμάνια

Ήταν προμελετημένη

καρφωτή και λαδωμένη

Δυο μεμέτια, τα καημένα,

μεσ’ στο κόλπο ήταν μπλεγμένα

Το τραγούδι ήταν και η τελευταία μεγάλη επιτυχία του τρικαλινού συνθέτη, το οποίο κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1977 σε δίσκο 45 στροφών. Αν και σήμερα τραγουδιέται από πολύ κόσμο και αποτελεί μέρος του κλασικού λαϊκού ρεπερτορίου, το τραγούδι είχε λογοκριθεί και δεν ακουγόταν στο ραδιόφωνο λόγω του θέματός του. Λίγο μετά τον θάνατο του Τσιτσάνη επανήλθε στην επικαιρότητα όταν ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Σπύρος Κανίνιας το άκουσε σε μία εκπομπή της ΕΡΤ στις 26 Δεκεμβρίου 1983 και με έγγραφό του στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών στις 2 Φεβρουαρίου 1984 ζήτησε να γίνουν όλες οι «νόμιμες ενέργειες», επειδή το τραγούδι ωθεί την προώθηση των ναρκωτικών. Τελικά η υπόθεση ανατέθηκε στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Δημήτριο Μαλακάση. Ο τελευταίος, υπέβαλε το πόρισμά του στις 26 Ιουλίου 1984 στον Εισαγγελέα Εφετών της Αθήνας και ανάφερε ότι έθεσε τη δικογραφία στο αρχείο. Η αιτιολογία ήταν ότι το τραγούδι «δεν μπορεί να ωθήσει στη χρήση και διάδοση των ναρκωτικών»....