Η γκόμενα του κάθε ναυτικού (μέρος Α)

Είχες πάντα μια γυναίκα να σε περιμένει στη στεριά!

Ήξερες όμως πολύ καλά τι είναι όλες στους ...

Τις τριάντα, σαράντα μέρες που ήσουν στη στεριά την έβλεπες όλο γλύκες και «μωρό μου» κι «ότι πεις εσύ μωρό μου» και σου ανοίγει τα μπούτια κάθε μισή ώρα! Κι εσύ κολλημένος εκεί... στο μέλι! Σε ξεζουμίζει αλλά συνεχίζεις να της δίνεις πούτσο γιατί σε προκαλεί.
Αλλά ταυτόχρονα, εσύ έχεις βγάλει ας πούμε, 25.000 ευρώ για έξι μήνες. Όλα αυτά η γκόμενα τα χαλάει το πολύ σε ένα μήνα φίλε... Κι εξαφανίζονται κι όλα τα πράγματα που έχεις φέρει, φουστάνια, παπούτσια, ρολόγια, αρώματα, τα πάντα!

Στο τέλος πρέπει να ζητήσεις δανεικά για να τα φέρεις βόλτα την τελευταία βδομάδα, γιατί σ' έχει μαδήσει κανονικά!

Τη μέρα που φεύγεις ήδη χρωστάς λεφτά! Αλλά η γκόμενα δεν σε παρατάει γιατί είναι ένας παμπόνηρος εγκέφαλος που περπατάει πάνω σε δύο πόδια! Ήδη σπέρνει κι ετοιμάζεται για την επόμενη συγκομιδή δικέ μου. Κι έρχεται μαζί σου στο αεροδρόμιο κι είναι όλο γλύκες και «φιλάκια στο μωρό μου» κι «είσαι ο άντρας μου» και «πόσο σ' αγαπώ» και «πόσο θα μου λείψεις» και «να μου γράφεις κάθε μέρα»...

Εσύ όμως είσαι σκληρός και δε μασάς, γιατί η ζωή σε δίδαξε γρήγορα. Βλέπεις ότι στα πενήντα μέτρα κρύβεται ο εραστής της ακουμπισμένος σ' έναν στύλο και περιμένει. Τον ξέρεις γιατί τον έχεις δει να γυροφέρνει. Γιατί ο ναυτικός στην στεριά κοιμάται με το ένα μάτι ανοιχτό.

Και πράγματι έτσι είναι! Μόλις γυρίζεις την πλάτη και περάσεις τον έλεγχο στο αεροδρόμιο, εκείνη είναι μες στην καλή χαρά, τα δάκρυα εξαφανίζονται κι έρχεται ο τύπος, την παίρνει αγκαλιά και φεύγουν λέγοντας «επιτέλους, έφυγε αυτός ο μαλάκας!».

Κι όλα τα πράγματα που άφησες θα τα χρησιμοποιήσει ο τύπος εκείνο το βράδυ και θα βγουν για μπύρες με τα δικά σου λεφτά...

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

συντάξας: Ασκαρδαμυκτί