Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2020

Η γκόμενα του κάθε ναυτικού (Μέρος Β)

Όλες οι γυναίκες είναι ίδιες!
Τους αρέσουν τα καθίκια, εκείνοι που τις δέρνουν, που τις σαπίζουν στο ξύλο και δεν τις αφήνουν ούτε να μιλήσουν ούτε να κοιτάξουν παραδίπλα!
Αν εμφανιστεί ένας ευγενικός τύπος, που τους κάνει όλα τα καπρίτσια, τους φέρνει δώρα και τους δίνει λεφτά, τον καταστρέφουν!
Σε καταστρέφουν φίλε, σε αποτελειώνουν!
Εσύ να γίνεσαι κατεψυγμένος στο Βόρειο Ατλαντικό, κατεψυγμένος! Οι άλλοι, φίλε, δεν έχουν ιδέα τι θα πει αυτό! Να βγαίνεις στο κατάστρωμα, είκοσι βαθμοί κάτω απ’ το μηδέν, τριάντα βαθμοί κάτω απ’ το μηδέν, μέχρι και τα παπάρια σου παγώνουν!
Και το βράδυ, ο πούτσος όρθιος σαν κατάρτι! Να θες να τον χώσεις στο Νότιο Πόλο και να βγει απ’ τον Βόρειο, να διακορεύσεις τη Γη. Αλλά να μην πρέπει να τον αγγίξεις! Αν συνηθίσεις τη μαλακία, πεθαίνεις! Γιατί η δουλειά είναι πολύ σκληρή, η διατροφή χάλια κι αν μαλακίζεσαι κι από πάνω, πάει τέλειωσες!
Χρειάζεται εγκεφαλικός έλεγχος! Είναι καλύτερα να μην αγγίζεσαι και ν’ αφήνεις το σπέρμα σου να βγει μόνο του τη νύχτα σαν κοιμάσαι, κι ας ξυπνάς το πρωί κολλημένος στα σεντόνια! Άστα φίλε, το καράβι είναι χειρότερο κι απ’ τη φυλακή.
Κι εκείνη να το παίζει «κυρία»! Να πρέπει να της φέρεις αρώματα, ρούχα, κοσμήματα κι ότι άλλο σου έχει ζητήσει! Αν γυρίσεις με άδεια χέρια ούτε που θα γυρίσει να σε κοιτάξει! Θα μείνεις με το πουλί στο χέρι κι αν μείνεις ξεκρέμαστος και στη στεριά, πάει... τρελάθηκες φιλαράκο!

συντάξας: Ασκαρδαμυκτί

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου