Ναυτική Σχολή ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ (αποχαιρετισμός μιας εποχής)

 

Το κτήριο του ΠΥΘΑΓΟΡΑ στο Πασαλιμάνι ήταν χαρακτηρισμένο ως "ΠΛΟΙΟ ΣΤΗΝ ΣΤΕΡΙΑ" (Έτος ιδρύσεως Σχολής: 1948). Σήμερα δεν υπάρχει πλέον

Οι Σχολές "Πυθαγόρας" (με έτος ιδρύσεως το 1948), μαζί με αυτές του ΠΡΩΤΕΑ είχαν αμφότερες ιδρυθεί από τον Ιάκωβο Μαρκοζάνη. 

Ο Πυθαγόρας ήταν μια από τις λαμπρές τεχνικές Σχολές στην Ελλάδα, αναγνωρισμένη από το Κράτος και διέθετε μεγαλοπρεπή κτήρια όπως αυτό στην Ακτή Μουτσοπούλου που κατεδαφίστηκε προσφάτως γνωστό ως "το πλοίο στην στεριά", άλλο στο Δημοτικό Θέατρο (Λεωφ. Βασ. Κωνσταντίνου 42) και ιδιόκτητο Μηχανουργείο επί της οδού Κρεββατά.  

Ήταν γνωστή κυρίως ως Σχολή Μηχανικών, παρόλα αυτά το αδελφό σχολείο "ΠΡΩΤΕΥΣ" διέθετε Κλασικό αλλά και Ναυτικό Γυμνάσιο, Σχολή Πλοιάρχων (η πρώτη καθαρά ιδιωτική Σχολή), Σχολή Ασυρματιστών, Σχολή Ναυτιλιακών Σπουδών καθώς και την επίσης πρώτη ιδιωτική στην Ελλάδα Σχολή Ασφαλιστικών Σπουδών. Επίσης για τα παιδιά από τα νησιά, κατά τα πρώτυπα της εποχής, διέθετε και Πρότυπο Οικοτροφείο, όπως και πολλά άλλα ιδρύματα Μέσης εκπαίδευσης στον Πειραιά.

 Οι μαθητές κατέβαλαν δίδακτρα, πλην όμως ήταν ελλατωμένα καθώς είχε συναφθεί συμφωνία με το τότε Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων για την επιχορήγηση τέτοιων Τεχνικών Σχολών, αφού στόχος της Πολιτείας ήταν η παραγωγή Ναυτικών που θα επάνδρωναν έναν από τους μεγαλύτερους εμπορικούς στόλους Παγκοσμίως.

 Η Σχολή Μηχανικών Ε.Ν. διέθετε δύο τμήματα ημερήσιο και νυχτερινό. Υπήρχαν επίσης και τμήματα που δεν ήταν αποκλειστικά για ναυτικούς όπως Μηχανολόγων, Ηλεκτρολόγων, Μηχανοτεχνιτών και Μηχανικών αυτοκινήτων.

Φωτογραφία από την ταράτσα της Σχολή που υπήρχαν εγκαταστάσεις γέφυρας πλοίου. Όλοι θυμόμαστε από τις βόλτες μας στο Πασαλιμάνι, την τσιμεντένια γέφυρα, την τιμονιέρα, τα κάγκελα του πλοίου. Οι σπουδαστές από το "Πλοίο στην Στεριά"  ατένιζαν το πέλαγος σαν να βρίσκονταν σε πραγματική γέφυρα πλοίου

 
 Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών, διέθετε εργαστήρια, όπως ήδη αναφέραμε (Μηχανουργείο και Ηλεκτροτεχνουργείο) για την πρακτική άσκηση των σπουδαστών. Η άσκηση αυτή αναγνωρίζονταν μάλιστα τόσο από το Πολεμικό όσο και από το Εμπορικό Ναυτικό και την Αεροπορία ως προϋπηρεσία.

Αξίζει να αναφερθεί πως οι Σχολές διέθεταν και ιδιόκτητο Εκπαιδευτικό Πλοίο 2.180 τ. που έφερε το όνομα "ΕΛΛΙΣΑΒΕΤ Μ.".

Ποιός ήταν ο Ι. Μαρκοζάνης:

Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1919. Σπούδασε Μηχανολογία και το 1947, ίδρυσε τα πολυτεχνικά εργαστήρια EDISSON, ενώ το 1948 τις Σχολές Μηχανικών "ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ". Εκεί εκατοντάδες Πειραιώτες κυρίως φτωχά παιδιά, λάμβαναν τις απαραίτητες τεχνικές γνώσεις και σταδιοδρόμησαν στον χώρο της Ναυτιλίας. Το 1958 ιδρύει στο Πέραμα-αν και δεν το είχε ανάγκη-παράρτημα σχολής, με σκοπό να βοηθήσει την ανάπτυξη των κατοίκων του, καθώς πίστευε ότι ήταν μια από φτωχότερες περιοχές.

Τα χαρακτηριστικά του Μαρκοζάνη που τα έβρισκε κανείς να είναι τυπωμένα παντού ήταν: Δράσις - Πειθαρχία - Δικαιοσύνη. 

Στέφανος Μίλεσης