Και του χρόνου σπίτια μας

Παραμονή Χριστουγέννων και συ να βολοδέρνεσαι πάνω στα Αλεούτια στον Ειρηνικό. Ο καιρός φρεσκαρισμένος μεν αλλά ακόμα καλά ταξιδεύετε.
Δύο ώρες μείνανε ακόμα για να σε σκατζάρουνε. Παρακάλεσες το μαρκόνη να σου βάλει τη "ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ", όσο ακούγεται να ακούσεις τα κάλαντα και τις ειδήσεις από την πατρίδα. Έκαμες τ' αστέρια σου, βλέπεις σε τούτα τα πλάτη γρήγορα νυχτώνει , καλά είναι το ποζίτιον σου. Άντε ακόμα δυο ωρίτσες μείνανε να έρθει ο καπτα-Δημήτρης να σε σκατζάρει.
Περνάει η ώρα... μα ένα τσιγάρο, μα μια ρουφηξιά καφέ, μα το μυαλό κολλημένο εκεί στο νησί σου στο σπίτι τους δικούς σου! Η γυναίκα σου έχει στολίσει το δέντρο, έφτιαξε και τα γλυκά της, κατέβηκε και στη πόλη και πείρε τα δώρα των παιδιών. Θα σου στείλει φωτογραφίες. Θα σαι τυχερός φτάνοντας στην Ιαπωνία να σου έρθουν με την αλληλογραφία, διαφορετικά στην επιστροφή στο Μόντρεαλ.
Επιτέλους πέρασε η ώρα! Ανέβηκε στη γέφυρα ο καπτα Δημήτρης, να του παραδόσεις. «Και του χρόνου σπίτια μας καπτα Χρηστό», «Και του χρόνου σπίτια καπτα Δημήτρη» ξέρεις είναι μια ευχή που δύσκολα πιάνει, αλλά εσύ θέλεις να την πιστεύεις…
Κατέβηκες κάτω στο καπνιστήριο, μαζεμένοι όλοι είναι κει! Να ευχηθείς να σου ευχηθούν την συνηθισμένη ευχή! Τα μελομακάρονα οι κουραμπιέδες σερβιρισμένα και ο καπετάνιος έδωσε στον καμαρότο δύο μπουκάλια ουίσκι, έβγαλε και τους ξηρούς καρπούς.
Το δεντράκι στολισμένο σε μια γωνιά, δεμένο μη τυχών και πέσει σε κανένα μποτζάρισμα, σου θυμίζει τις γιορτές.
Έβαλες στο ποτήρι ουίσκι και παγάκια και τσούγκρισες με τους άλλους, παραπάνω δεν έχει, το δελτίο του καιρού δεν ήταν καλό, θα χαλάσει κι άλλο ο καιρός μετά στις 4 το πρωί πρέπει ν' ανέβεις στη γέφυρα για τη βάρδια σου και πρέπει το κεφάλι να ναι καθαρό, τι σου φταίνε 30 ψυχές και οι οικογένειες τους να κάνεις κανένα λάθος και να τους πνίξεις.
Σήμερα το παράκανες πήγε 10 η ώρα πρέπει να πας για ύπνο. Καληνύχτισες ανεβαίνεις τις σκάλες και πας στην καμπίνα σου, στο κρεβάτι σου. Μα το μυαλό σου τρέχει στο σπίτι σου, στη γυναίκα σου στα παιδιά σου…
Αύριο αν ο μαρκόνης πιάσει Αθήνα θα τους ακούσεις, θα σου πει η γυναίκα σου «σ' αγαπώ» και τα παιδιά σου «γεια σου μπαμπάκα» και συ με το δάκρυ να κυλάει στο μάγουλο θα κατεβείς στην τραπεζαρία για το Χριστουγεννιάτικο γεύμα...